Zmiany w umowach terminowych
Przepis art. 251 k.p. w dotychczasowym brzmieniu nie przewidywał czasowego limitu zatrudnienia na podstawie umowy/umów na czas określony. Ograniczał się wyłącznie do stwierdzenia, iż zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca. Skutkiem braku limitu czasowego była praktyka pracodawców polegająca na zawieraniu umów o pracę na czas określony na bardzo długi, nawet pięcioletni lub dłuższy, okres. Po wejściu zmiany w życie takie praktyki nie będą już możliwe, co należy ocenić pozytywnie z punktu widzenia ochrony prawnej pracowników. Drugim istotnym novum jest zrównanie okresów wypowiedzenia umów o pracę na czas określony z okresami przewidzianymi dla umów o pracę na czas nieokreślony (art. 36 k.p.). Obecnie okres wypowiedzenia dla umów na czas określony uzależniony będzie od stażu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosić będzie od dwóch tygodni do trzech miesięcy.